بردار دستــــــــــت را از روی اســــپـــیــس!
بـــس نیســــت اینــــ همـــه
فـــاصلــ ــــــ ـــــــــ ـــ ــــــ ـــــ ـــــ ــــه
من باشم ...
تو باشی ...
دود و دیگر هیچ !
یک نفــــــر را کشـــــــــــف کند !
زیبایــــــــی هایش را بیـــــرون بکشــــــــد ...
تلخـــــــی هایش را صبر کند ...
آدمهـــــــــای امروز، دوســـــــــــت های کنســـــــروی می خواهند!
یک کنسرو که درش را باز کنند و یک نفر شیــــرین و مهربان
از تویــــش بپرد بیــــــرون!
و هی لبخنــــــــــد بزنــــــــد و بگـــــــــــوید:
"حـــــــق با تــــــــــوست"
ســـــــــــفید شده
تار مویی را
که قســــــــــــم خوردی
با دنــــــــــــــــــیا عوضش نمی کنی ....
و نــه التمـــــــــــاس هایم را...
و نــه احساسات این دل لعنتــــــی را...
به جای آن احســــاس پاک که کشتـــــــــــی....
درختــــــــــی از غرور کاشتم
یک بوسه یواشکی …
الان هزار ساعت بوسه علنی هست و
دریغ از یه لحظه عشق …
فکر نکن که فراموشت کرده ام ….
یا دیگر دوستت ندارم !
نه ….
من فقط فهمیدم :
وقتی دلت با من نیست ؛
بودنت مشکلی را حل نمی کند ،
تنها دلتنگترم میکند … !
بـב ترین حالت ممڪن اینہِ ڪہِ
وقتے باهاش قہِری پیامڪ میاב
ہِمہِ تن و بـבنت میلرزه چون فکر میڪنے اوونہِ
بعـב ڪه میبینے اون نیست
خیلے בاغون میشے
ولے غرور لعنت و حرفایے ڪہِ ازش شنیدے روز آخر
اجازه نمیده بہِش زنگ بزنے
منتظرے اون اول بیاב سمتت
اونم نمیاב
توام نمیرے
یہِ رابطہِ توو اوجش بہِ ہِمین راحتے تموم میشہِ . . . !
وقتی آغوشت را به روی آرزوهایم باز می كنی
آنقدر مجذوب گرمای وجودت می شوم
كه جز آرامش آغوشت
تمام آرزوهای خواستنی دیگر را از یاد می برم...
دوستت دارم !
فقط همین!
دیــــگر از تـنهایی خــسته ام!
بـه کلاغ هـــا زیـرمیــــزی میـدهم
تــا ...
قـــــــصه ام را تــــمام کنند...!!